Ιδέα, επιμέλεια | Σταύρος Καβαλλάρης

Δύο πόλεις. Δύο διαφορετικές χρονικές περίοδοι. Μία ταυτοπαθής οικονομική κρίση. Μία κοινή αφήγηση: η Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 1970, η Αθήνα της τελευταίας επταετίας.

Η δεκαετία του 1970 στη Νέα Υόρκη μπορεί να εκληφθεί ως περίοδος απογοητεύσεων, κυνισμού, πικρίας και θυμού. Για μία πληθώρα κατοίκων της -όπως και για τη πλειονότητα των Ελλήνων μετά το 2008- το χρονικό αυτό διάστημα σημαδεύτηκε από περίπλοκες δυσκολίες, ανασταλτικούς φραγμούς, διαψεύσεις και το πνιγηρό αίσθημα ότι η χώρα έχει απολέσει το κατευθυντήριο της, θέτοντας υπό δοκιμασία τον πυρήνα της μεταπολεμικής, φιλελεύθερης ιδεολογίας.

Η παγκόσμια οικονομική παρακμή, λόγω της πετρελαϊκής κρίσης της δεκαετίας του 1970, όπως ακριβώς και στις μέρες μας –αν και εκφρασμένη μέσα από διαφορετικές διόδους- κατέστησε τη Νέα Υόρκη, καθώς και την Ελλάδα του σήμερα, brand διανεμητικής, κεντρικής πολιτικής.

Αυτού του είδους το ζοφερό περιβάλλον γέννησε και το βραχύβιο φαινόμενο του Studio 54 ως την Μέκκα της «πολύχρωμης και λαμπερής» πόλης και επίκεντρο τη βαθειά προβληματική της κοινωνία, η οποία ενσυνείδητα τελούσε σε άρνηση. Οι ιδιοκτήτες του διάσημου club,Steve Rubell και Ian Schrager, κεφαλαιοποιώντας τους νέους κοινωνικούς σχηματισμούς και συντάξεις έγραψαν τη «σκανδαλιστική» ιστορία μίας μετασχηματισμένης κοινωνικής συνείδησης της μεσαίας τάξης.

Η έκθεση βασίζεται στην κοινωνική ανάλυση του ομώνυμου ήρωα του μυθιστορήματος του Felix Salten από τον Αμερικανό κοινωνιολόγο Ralph H. Lutts, αναλύοντας τις πολιτικοκοινωνικές παραμέτρους της συμβίωσης των κανονιστικών πρωτοτύπων της κρίσης, όπως δημιουργούνται από μία μεσαία τάξη σε φυγή και τους καπηλευτές της.

Versaweiss /cameo συμμετοχές | Δημήτρης Αντωνίτσης, Theo-Mass Lexileictous

Η έκθεση πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Outset Contemporary Art Fund (Greece). Οργανωτικός φορέας της έκθεσης είναι το Σπίτι της Κύπρου.