Τι συμβαίνει όταν η γνώση μεταφράζεται και τροφοδοτεί την εμπειρία της κίνησης του σώματος; Πώς μπορούν οι κινήσεις να μεταφραστούν σε εικόνες, λέξεις, νοήματα και αντίστροφα;

Ζώντας σε μία περίοδο που η φυσική απόσταση και η ψηφιακή αποξένωση γίνεται βασικό μέρος των εκφάνσεων της σύγχρονης ζωής, επιδιώκουμε να κρατήσουμε ζωντανή την αναγκαιότητα της φυσικής μας παρουσίας και επικοινωνίας και να βρούμε γέφυρες που συνδέουν τα σώματα σε έναν κοινό τόπο, σε έναν αρχαίο τόπο, σε έναν φυσικό χώρο, στο παρόν, στο παρελθόν και στο μέλλον. Σταθμός στην έρευνα, μελέτη και διαμόρφωση του νέου έργου Phrasis της Τζένης Αργυρίου, αποτέλεσε η σχέση λόγου – σώματος – χώρου, καθώς και οι σχέσεις και ερμηνείες που προκύπτουν από τη διάδραση αυτή. Το έργο αντλεί τα υλικά του από φράσεις, ανώνυμες και επώνυμες, όπως παροιμίες, αρχαία ρητά, ποιητικά μοτίβα, καθώς και από εικαστικά έργα, αρχαία αλλά και πιο σύγχρονα, θέτοντας ως βασικό ερώτημα το πώς η συμπυκνωμένη πληροφορία που εμπεριέχεται σε τέτοιου είδους διαχρονικές εκ-φράσεις μπορεί να αποδοθεί σήμερα, σωματικά, λεκτικά και φωνητικά.

Το έργο Phrasis αποτελείται από θραύσματα-φράσεις που συνδέονται μεταξύ τους, όχι με μια γραμμική συνέχεια αλλά σαν αυτόνομα τμήματα ενός ενιαίου έργου. Την Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου θα παρουσιαστούν τα δύο πρώτα αποσπάσματα, το απόσπασμα Phrasis to go, ένα quartet εμπνευσμένο από ιερούς γεωμετρικούς σχηματισμούς, αρχιτεκτονικές συμμετρίες και επαναλήψεις μοτίβων και το απόσπασμα Phrasis to built, ένα σόλο εμπνευσμένο από γλυπτά και ζωγραφικές αναπαραστάσεις διαφορετικών εποχών με έντονη τη χρήση χειρονομιών, κλασσικών, σύγχρονων αφαιρετικών αλλά και θρησκευτικών μορφών.

To Phrasis πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Οργανισμού ΝΕΟΝ.