H State of Copcept εγκαινιάζει στις 30 Νοεμβρίου 2018 στις 7:30 μμ την ατομική έκθεση της Βιετναμέζας καλλιτέχνιδας Trinh T. Minh-ha, Assume your own representative space. Η έκθεση αποτελεί, το τέταρτο μέρος του εκθεσιακού μας κεφαλαίου State Affairs στο υπόγειο της Τούσα Μπότσαρη 19.
Η Trinh T Minh-ha είναι συγγραφέας, θεωρητικός και σκηνοθέτης με εξαιρετική επιρροή σε θέματα φεμινισμού και μετα-αποικιοκρατικών σπουδών. Η καλλιτέχνης αμφισβητεί συνεχώς την παραδοσιακή μορφή του ντοκιμαντέρ και αποδομεί τους κανονιστικούς τρόπους με τους οποίους κοιτάμε διαφορετικούς πολιτισμούς, ενώ παράλληλα την προβληματίζουν τα συσσωρευτικά συστήματα γνώσης και οι κατηγορίες ταυτότητας. Θεωρεί ότι κάθε έργο υπάρχει ως «οριακό γεγονός», παρακάμπτοντας ετικέτες όπως ντοκιμαντέρ, μυθοπλασία ή πειραματικές ταινίες, τοποθετεί το έργο της ανάμεσα σε αυτές τις ονομασίες.
Για την έκθεση Assume your own representative space, η καλλιτέχνης θα παρουσιάσει τρεις ταινίες από την φιλμογραφία της: Reassemblage (1982), Surname Viet given name Nam (1989), Forgetting Vietnam (2016).
Η ταινία Reassemblage (1982) είναι η πρώτη ταινία 16 χιλιοστών της Trinh T. Minh-ha. Σκηνοθετήθηκε στη Σενεγάλη και κυκλοφόρησε το 1982. Στο Reassemblage η Trinh εξηγεί ότι σκοπεύει “όχι να μιλάει για κάτι/απλά να μιλάει γύρω από κάτι”, σε αντίθεση με τις συμβατικές εθνογραφικές ταινίες ντοκιμαντέρ. Η ταινία είναι ένα μοντάρισμα φευγαλέων εικόνων από τη Σενεγάλη και δεν περιλαμβάνει καμία αφήγηση, αν και υπάρχουν περιστασιακές δηλώσεις της καλλιτέχνιδας. Καμία από τις δηλώσεις που δόθηκαν από την Minh-ha δεν αποδίδει νόημα στις σκηνές. Υπάρχει μουσική και σιωπή, συχνά η Trinh αρνείται να κάνει μια ταινία “για” έναν “πολιτισμό”. Η ταινία στρέφεται στις προσδοκίες των θεατών και την ανάγκη για ανάθεση του νοήματος.
Στο Surname Viet given name Nam (1989), η καλλιτέχνης εξετάζει τη θέση των Βιετναμέζων γυναικών από το 1975 και έπειτα. Η ταινία δεν έχει γυριστεί στο Βιετνάμ. Έχει δημιουργηθεί από κλιπς ειδήσεων και πλάνα αρχείου καθώς και από έντυπο υλικό. Περιλαμβάνει συνεντεύξεις με πέντε σύγχρονες Βιετναμέζες γυναίκες. Το Surname Viet given name Nam “επιτρέπει στην πρακτική των συνεντεύξεων να εισέλθει στο παιχνίδι του αληθινού και του ψεύτικου, και του πραγματικού και του σκηνικού”. Η Trinh T. Minh-ha δείχνοντάς μας τόσο τις σκηνοθετημένες όσο και τις “πραγματικές” συνεντεύξεις, οριοθετεί τις διαφορές των δύο και αντιμετωπίζει το αόρατο της πολιτικής των συνεντεύξεων και των περαιτέρω σχέσεων των παραστάσεων. Η ταινία ζητά από τον θεατή να εξετάσει θέματα όπως η συλλογική ταυτότητα, οι μυθοπλασίες που είναι εγγενείς στις τεχνικές των ντοκιμαντέρ και η ταινία ως μετάφραση. Το Surname Viet given name Nam έχει λάβει το βραβείο Blue Ribbon στο Αμερικανικό Φεστιβάλ Κινηματογράφου και Βίντεο.
Τέλος, το νεότερο έργο της Forgetting Vietnam (2016) που παρουσιάστηκε πρόσφατα στην TATE στο Λονδίνο, είναι ένα λυρικό δοκίμιο που συνδυάζει μύθους, παραστάσεις, εικόνες της σύγχρονης ζωής του Βιετνάμ και τις εξερευνήσεις της πολιτιστικής μνήμης. Επεξεργάζοντας τα στοιχεία που σχηματίζουν τον βιετναμέζικο όρο “χώρα” ως υφιστάμενο μεταξύ της γης και του ύδατος, η ταινία διερευνά πώς οι κάτοικοι, οι μετανάστες και οι βετεράνοι κατανοούν και θυμούνται. Μια συνεχιζόμενη αναπτυσσόμενη συζήτηση μεταξύ του μύθου και της 40ής επετείου του πολέμου του Βιετνάμ συνεχίζεται σε όλη την ταινία. Η ταινία γυρίστηκε το 1995 σε HI-8 και το 2012 σε βίντεο HD και SD. Η επεξεργασία αυτών των δύο διαφορετικών μορφών, μαζί, λειτουργεί μέσα στην ταινία για να αμφισβητήσει τις έννοιες του γραμμικού χρόνου και της “προόδου”. Με την υποστήριξη του Outset Greece.
