Με το Documents of Breathing η Πάσκουα Βοργιά και ο Παύλος Φυσάκης αναζητούν τα ακροσφαλή στηρίγματα της μνήμης. Οι ίδιοι περιγράφουν το έργο τους ως μια συλλογή από θραύσματα μνημοσύνης (αρχειακά ίχνη, οικογενειακά κειμήλια, ιστορικά ντοκουμέντα) που ανευρίσκονται και δομούνται με τρόπο συνειρμικό, προσωπικό και συλλογικό. Αυτό το «ανοιχτό αρχείο», όπως το ονομάζουν, χωρίζεται σε δέκα κεφάλαια και αναφέρεται σε δύο ανολοκλήρωτα πρότζεκτ του μοντερνισμού: το Passagen-Werk του Walter Benjamin και το Bilderatlas Mnemosyne του Aby Warburg.

Τα Τεκμήρια Αναπνοής είναι μια ασυνήθιστη έκθεση φωτογραφίας. Κάθε φορά παρουσιάζεται διαφορετικά, αλλά πάντα σαν ανοιχτό βιβλίο. Ο τίτλος της έκθεσης, δανεισμένος από ένα αρχαίο αιγυπτιακό ταφικό κείμενο, ένα ξόρκι δηλαδή που δίνει στον νεκρό το δικαίωμα στη μεταθανάτια ζωή, δηλώνει την αρχειακή διάσταση του έργου αλλά και μια εσωτερική αντίφαση. Ενώ τα Τεκμήρια αναπνοής είναι τεκμήρια πνοής και δημιουργούν ένα άνοιγμα προς τη ζωή, ταυτόχρονα συνομιλούν με τους νεκρούς. Στις επιβιώσιμες εικόνες που συλλέγουν και υπομνηματίζουν η Βοργιά και ο Φυσάκης, το παρόν και το παρελθόν, το προσωπικό και το συλλογικό είναι αδιαχώριστα.

Ένα έργο θεωρητικά τεκμηριωμένο, που δεν σου επιτρέπει να αμφισβητήσεις τις προθέσεις και τις γνώσεις των δημιουργών του. Από μία άποψη, η ιδανική ανάγνωσή του κρύβεται στην ίδια τη θραυσματική δομή του, στην κατασκευαστική λογική που το διέπει, στις αναφορές στον Benjamin και στον Warburg, στο κολλάζ και στο μοντάζ αντίστοιχα. Δεν είναι τυχαίο ότι ανάμεσα στις εικόνες της έκθεσης περιλαμβάνεται και ένα υπερκείμενο, που λειτουργεί κι αυτό ως φωτογραφία. Με άλλα λόγια, το κείμενο που θα ερμηνεύει αποτελεσματικά και ευφάνταστα τα Τεκμήρια αναπνοής δεν είναι παρά μια συλλογή από παραθέματα, αποσπάσματα κειμένων από διάφορους συγγραφείς, που δημιουργούν μια πολυφωνική ανάγνωση.

Η έκθεση Documents of Breathing πραγματοποιείται με την υποστήριξη του ΝΕΟΝ μέσω του ετήσιου Προγράμματος Χορηγιών.