Η performance ΑΤΙΤΛΟΝ της Αντωνίας Οικονόμου παρουσιάζεται για πρώτη φορά στον Πολυχώρο Άννα και Μαρία Καλουτά.

Ένα αόρατο χέρι ζωγραφίζει και τα φαντάσματα του δημιουργού παίρνουν σάρκα και οστά. Σε έναν στοιχειωμένο τόπο σύγκρουσης, παραμένει ένας απλός θεατής. Ο πίνακας που σταδιακά εμφανίζεται σε τρισδιάστατη μορφή, απαθανατίζεται μέσα σε ένα λευκό καμβά. Οι διαστρεβλωμένες φιγούρες που γεννιούνται αφήνουν πίσω τα ίχνη και το αποτύπωμα της διαδρομής τους τεκμηριώνοντας στον χώρο του καμβά μια ιστορία που οδεύει από την αρχή προς το τέλος της. Σαν ένα ακατανόητο χάος που, όπως η ίδια η φύση, δημιουργεί τάξη. Μία παραστατική αλληγορία για την οικουμενική ανάγκη του ανθρώπου να δημιουργεί διαμέσου του σώματος, του οποίου η μνήμη, και το οποίο ως μνήμη, είναι καταδικασμένο πάντα να επιστρέφει στις πληγές που νομίζει ότι έχει ξεχάσει.

Η χορογράφος Αντωνία Οικονόμου σημειώνει: Το ΑΤΙΤΛΟΝ ξεκίνησε το 2019 και η διαδικασία δημιουργίας του διακόπηκε λόγω lockdown. Σε αυτό το διάστημα άρχισα να πειραματίζομαι με την κινούμενη εικόνα, με κινηματογραφικά και εικαστικά μέσα. Αυτές οι διαδικασίες είχαν ως αποτέλεσμα τη νέα εκδοχή του ΑΤΙΤΛΟΝ, επαναπροσεγγίζοντάς το μέσα από νέους φακούς πέρα από το χορογραφικό γίγνεσθαι. Σε συνεργασία με τον Κωνσταντίνο Σκουρλή δημιουργήσαμε ένα νέο score με στόχο ο ήχος, το φως, τα κινούμενα σώματα και ο εικαστικός χώρος να είναι σε συνεχή διάλογο και να «οδεύουν» μαζί προς μία ακίνητη εικόνα, ένα ασπρόμαυρο σύμπαν. Το ΑΤΙΤΛΟΝ αποτελεί για εμένα έναν πολυδιάστατο κόσμο που χωράει μια ιστορία για τον έρωτα, τη σύγκρουση, τη μνήμη και το τραύμα.

Με την υποστήριξη του ΝΕΟΝ μέσω του ετήσιου Προγράμματος Χορηγιών.